Γράφει ο Δημήτρης Μανωλάκης
Τις περισσότερες φορές ο αθλητισμός και κυρίως ο πρωταθλητισμός, βοηθά τον άνθρωπο να ξεπερνά τα όποια προβλήματα μπορούν να του παρουσιαστούν, καθώς έτσι είναι ο τρόπος ζωής του.
Στα δύσκολα, στις άσχημες εμφανίσεις ή στις «κακές» μέρες γενικότερα, έχει μάθει, να τα αφήνει πίσω του.
Αυτό καμιά φορά βοηθά, να ξεπεράσει και τα πιο σημαντικά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει, στην καθημερινότητά του και στη ζωή του.
Αυτό έκανε και η Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου, η πρώην πρωταθλήτρια της σφυροβολίας, όταν το περασμένο καλοκαίρι «έχασε» τον πολυαγαπημένο της σύζυγο Τίμο.
Δυσκολεύθηκε, αλλά ο τρόπος που λειτουργούσε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και φυσικά τα δύο της παιδιά, ο Στέφανος και η Σοφία, τη βοήθησαν να δώσει τον πιο δύσκολο αγώνα της ζωής της όπως λέει και να τα καταφέρει.
Η ζωή της Αλεξάνδρας όμως είχε και πολλές επιτυχίες.
20 χρόνια πριν, στις 23 Αυγούστου 2004 συμμετείχε στον προκριματικό της σφυροβολίας, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και με βολή 68.58, κατάφερε να γίνει η πρώτη Ελληνίδα του αγωνίσματος, που προκρίθηκε σε τελικό τέτοιας διοργάνωσης (την ακολούθησε το 2008 και η Στέλλα Παπαδοπούλου).
Τεράστια στιγμή, στιγμή ζωής και καριέρας ταυτόχρονα.
Εμείς, μαζί της, γυρίσαμε πίσω το χρόνο, για να θυμηθούμε πως βίωσε εκείνες τις ξεχωριστές στιγμές.
Πως θυμάται όμως την προσπάθειά της, να μπορέσει να βρεθεί σε έναν τελικό Ολυμπιακών Αγώνων;
«Είκοσι χρόνια λοιπόν πέρασαν και τα θυμάμαι όλα σα’ να ήταν χθες!
Όλα τόσο μοναδικά!
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι το όνειρο κάθε αθλητή. Έτσι λοιπόν, είχα προετοιμαστεί πολύ καλά!
Τον προκριματικό μου, τον δούλευα στο μυαλό μου για ένα χρόνο, κάθε μέρα, ξανά και ξανά.
Στην προπόνησή μου, οι τρεις πρώτες βολές, ήταν σα να συμμετείχα στον προκριματικό των Ολυμπιακών αγώνων.
Τα έδινα όλα !!!
Έτσι λοιπόν και με βάση το όριο, τις μετρούσα κάθε μέρα και ήξερα αν έχω περάσει τελικό ή όχι !!!
Θυμάμαι τον αείμνηστο προπονητή μου Μανώλη Μανωλόπουλο, όταν δεν περνούσα το όριο (68.50), να μου λέει πως έτσι δεν θα πάω πουθενά!
Όταν τελικά ήρθε αυτή η ευλογημένη μέρα, μπήκα στο Ολυμπιακό στάδιο συγκεντρωμένη και αποφασισμένη να κάνω πράξη το όνειρό μου. Να μπω τελικό.
Τι εμπειρία και αυτή…
Η απίστευτη ώθηση που μου έδωσε ο κόσμος και η μεγάλη μου επιθυμία για την επιτυχία, οδήγησαν τη σφύρα να περάσει το όριο και να πάω κατευθείαν στον τελικό. Μόλις συνειδητοποίησα τι έχω κάνει, θυμάμαι ότι άρχισα να χοροπηδάω σα μικρό παιδάκι και ο προπονητής μου να κλαίει από χαρά!
Τα καταφέραμε λοιπόν και φτάσαμε στο τελικό που ήταν ένα όνειρο ζωής!»
Η εμπειρία της συμμετοχής σε Ολυμπιακούς Αγώνες είναι από μόνη της ξεχωριστή. Όταν όμως αυτοί οι Αγώνες διεξάγονται στη χώρα σου;
«Το να αγωνίζεσαι σε Ολυμπιακούς Αγώνες που γίνονται στη χώρα σου, είναι από μόνο του, πολύ ξεχωριστό και μοναδικό.
Αισθάνομαι ευλογημένη που ήμουν εκεί και έζησα αυτή την υπέροχη συγκυρία.
Είναι μια εμπειρία ανεπανάληπτη, που δυστυχώς οι Έλληνες αθλητές θα κάνουν πολλά χρόνια να τη ζήσουν.
Τη διαφορά, την κατάλαβα καλά μόλις πήγα στο Πεκίνο!
Από την τελετή έναρξης, μέχρι την τελετή λήξης, όλα ήταν ονειρεμένα στην Αθήνα!
Η τελετή έναρξης ήταν μαγική, το Ολυμπιακό χωριό ήταν τόσο όμορφο και οργανωμένο και οι εθελοντές μας υπέροχοι όλοι!
Η τελετή λήξης, ήταν το τέλος ενός υπέροχου ταξιδιού, με μεγάλες επιδόσεις και μοναδικό παλμό από τον κόσμο μας».
Φυσικά η 3η καλύτερη σφυροβόλος στη χώρα, πίσω από Στέλλα Παπαδοπούλου και Σταματία Σκαρβέλη, σχολίασε και την πορεία του αγωνίσματος στο χρόνο, τόσο σε άνδρες αλλά και γυναίκες.
«Νομίζω ότι το επίπεδο της σφυροβολίας και σε άντρες και σε γυναίκες, έχει ανέβει πολύ!
Στην Ελλάδα βλέπω ότι οι άνδρες ειδικά, έχουν ανεβάσει ψηλά τον πήχη και υπάρχει πολύ μεγάλος ανταγωνισμός, με αποτέλεσμα να έρχονται οι μεγάλες επιδόσεις».
Η παρουσία του κλασικού αθλητισμού σε μια ακόμα διοργάνωση, ήταν κάτι παραπάνω από θετική. Η άποψη της Αλεξάνδρας Παπαγεωργίου για την παρουσία των αθλητών και των αθλητριών μας στο Παρίσι:
«Με δύο μετάλλια και νέα παιδιά να μπαίνουν σε τελικούς, νομίζω ότι η ομάδα μας τα κατάφερε πολύ καλά!
Να δώσω εννοείται τα θερμά μου συγχαρητήρια για τις προσπάθειες τους».
Η Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου, όπως προείπαμε είχε να αντιμετωπίσει και μια πολύ δύσκολη συνθήκη, από τον Αύγουστο του 2023 και μετά.
«Έφυγε» από τη ζωή ο σύζυγος της και η μοίρα της έδωσε μια πολύ μεγάλη πίκρα, μέσα στο μήνα που χρόνια πριν, είχε βιώσει ίσως την πιο όμορφη στιγμή της στον αθλητισμό.
Παρόλα αυτά, αν και η ζωή πολλές φορές είναι σκληρή, μας κάνει πιο δυνατούς.
Και αυτό τόνισε και η ίδια πρώην πρωταθλήτρια της σφυροβολίας.
«Ο χρόνος αυτός ήταν απίστευτα δύσκολος και πολύ σκληρός. Έχασα το σύζυγο μου και έπρεπε να δώσω τον πιο δύσκολο αγώνα της ζωής μου. Ξέρω όμως καλά, ότι ο πρωταθλητισμός με έχει μάθει να παλεύω και αυτό κάνω κάθε μέρα για τα παιδιά μου».
Η Αλεξάνδρα δίπλα στα δύο της παιδιά λοιπόν, συνεχίζει και είναι δεδομένο πως και αυτή τη φορά θα βγει νικήτρια !!!
Έχει συμμετάσχει 2 φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες (2004, 2008), φτάνοντας στην Αθήνα στον τελικό και τη 12η θέση, ενώ έχει λάβει μέρος σε 4 Παγκόσμια Πρωταθλήματα (2003, 2007, 2009, 2011) και σε 3 Ευρωπαϊκά (2002, 2006, 2010), με την 1η συμμετοχή της στο Μόναχο το 2002 να είναι και η καλύτερη, καθώς κατετάγη 7η.
Τέλος, έχει κατακτήσει δύο Χάλκινα μετάλλια σε Μεσογειακούς Αγώνες (2001, 2005).
