Άλλη μια ήττα για τον Παννεμεατικό, αυτή τη φορά με 1-2 από τον Ολυμπιακό Άσσου και το … τρένο για μια καλή κατάταξη ενόψει play off ίσως και να έχει χαθεί.
Και λέμε ίσως γιατί οι “βυσσινί” δείχνουν ένα εντελώς αλλοπρόσαλλο πρόσωπο, που είναι ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο.
Εκεί που λες ότι αρχίζουν να βρίσκουν το δρόμο τους, έρχονται ήττες (εντός έδρα ειδικά), που γυρίζουν το σύλλογο στο μηδέν.
Η ομάδα “πληρώνει” σε κάθε ματς της, όλα τα λάθη της και επιθετικά αν δεν αγωνίζεται ο Εζουμέζου (έχει ήδη 4 τέρματα σε 6 ματς), το γκολ δεν έρχεται ούτε με … αίτηση.
Το θέμα δεν είναι δεν σκοράρει εύκολα η ομάδα, το ζήτημα είναι ότι δέχεται γκολ πάντα.
Από τα 15 ματς που έχει δώσει τη φετινή σεζόν, συμπεριλαμβανομένου και αυτό του Κυπέλλου, ο Παννμεατικός έχει δει την εστία του να παραβιάζεται στα 14.
Με τέτοια αποτελέσματα, δεν μπορείς να έχει τύχη.
Λάθη έχουν γίνει και μάλιστα πολλά, η εικόνα της ομάδας στα περισσότερα ματς δείχνει εικόνα αγχωμένης ομάδας, που τρέχει για να προλάβει.
Ο Χρήστος Καρσιώτης προσπαθεί να βελτιώσει την ψυχολογία, αλλά σίγουρα χρειάζονται και άλλα πράγματα.
Ο χρόνος μπορεί να λιγοστεύει, αλλά δεν έχει τελειώσει εντελώς.
Υπάρχουν 4 ματς ως το τέλος της κανονικής διάρκειας και σίγουρα οι 12 βαθμοί ως τώρα (1 μόλις στο β’ γύρο), δεν επιτρέπουν πολλά, αλλά μια κάποια άνοδος επιβάλλεται.
Ο σύλλογος “βγάζει μάτι” ότι χρειάζεται βελτιώσεις σε αρκετούς τομείς, στο χέρι της διοίκησης, του τεχνικού τιμ, αλλά και των παικτών είναι να τους αλλάξουν, γιατί το “φάσμα του υποβιβασμού” έχει αρχίσει και κάνει την εμφάνισή του.
