Σε κάποιους θα φανούν κινέζικα, άλλοι κάπου θα τα έχουν δει γραμμένα (διότι υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι του χώρου) και άλλοι (ελπίζω) πως θα αρχίσουν να μπαίνουν στο νόημα. Εξάλλου, το στοίχημα δεν είναι «φέρε ρε φίλε μια τριάδα» και αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όλοι. Το στοίχημα είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία, ο τζόγος γενικότερα…
Οποιος δεν έχει γερό στομάχι, όποιος δεν έχει υπομονή, πάει και πέφτει επάνω σε ανθρώπους που δεν ξέρουν ή ξέρουν και απλά κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μαζεύουν το χρήμα, ακόμα και αν τελικά κάνουν κακό στη μάζα.
Τεράστια εμπειρία δεν έχω, δεν μου το επιτρέπει και η ηλικία μου, αλλά είχα την τύχη να δουλέψω και να μάθω στοίχημα δίπλα σε ανθρώπους που δύο δεκαετίες και παραπάνω, έχουν κάνει τα πάντα για να αλλάξουν όσα περισσότερα μυαλά γίνεται. Δίπλα σε αυτούς έμαθα και εγώ και νιώθω περήφανος γι’ αυτό.
Μερικά από όλα αυτά λοιπόν, θέλησα σήμερα να τα αποτυπώσω σε τούτη εδώ τη γωνιά, με όσα λιγότερα κι πιο κατανοητά λόγια μπορώ. Με την ελπίδα ότι έστω ένας στους εκατό θα μπουν στη διαδικασία να σκεφτούν και να αλλάξουν (πρώτα) τρόπο σκέψης και έπειτα τρόπο πονταρίσματος.
Ξεκινάω από το μηδέν. Στο στοίχημα υπάρχουν τρεις βασικές επιλογές. Ασος, ισοπαλία και διπλό. Το δεύτερο διαγράφεται (εκτός από ιδιαίτερες περιπτώσεις), διότι οι λόγοι είναι προφανείς. Μπορεί να απαντήσει ο καθένας μέσα του: Πόσες πιθανότητες έχει να «κάτσει» ένα παιγνίδι στην ισοπαλία και όχι στα άλλα δύο αποτελέσματα; Δεύτερος κανόνας, επίσης πολύ απλός. Παίζουμε όσο το δυνατόν λιγότερους αγώνες, αποφεύγουμε τα μεγάλα στοιχήματα, δεν απλώνουμε το παιχνίδι μας σε πολλά ματς.
Η σεζόν θα πρέπει να ξεκινάει με κάβα. Για πολλούς είναι δύσκολο, αλλά έτσι πρέπει να γίνεται, αν θέλουμε να λέμε ότι παίζουμε πραγματικό στοίχημα. Παιγνίδι μόνο με όσα αντέχει η τσέπη μας, ποτέ με δανεικά, ποτέ με χρήματα που θα πρέπει να δοθούν σε άλλες υποχρεώσεις.
Τρίτος και τελευταίος βασικός κανόνας, είναι πως προσπαθούμε να εξειδικευτούμε σε κάποια πρωταθλήματα και να μην παίζουμε αυτά που δεν γνωρίζουμε, τα οποία πλέον είναι άπειρα και μπορούν να οδηγήσουν κόσμο στη… φυλακή.
Πρώτο κριτήριο για να καταλήξουμε στην επιλογή ενός σημείου, θα πρέπει να είναι η φόρμα των ομάδων που εξετάζω. Επειτα, έρχονται οι απουσίες, το κίνητρο και η παράδοση. Πολύ σημαντικό επίσης, είναι κάτι που έχω αναφέρει σε δεκάδες στήλες μου. Ρίχνουμε το βάρος στα πρωταθλήματα και όχι σε Κύπελλα, ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις. Ο λόγος είναι πολύ απλός: Στα πρωταθλήματα υπάρχει ροή, οπότε έχουμε ξεκάθαρα καλύτερη εικόνα. Στις Εθνικές ομάδες, οι παίκτες βρίσκονται μεταξύ τους μόλις λίγες ημέρες πριν από τον αγώνα, ενώ στα Κύπελλα υπάρχουν αλλαγές από τους προπονητές και ποτέ δεν ξέρει τι πρόκειται να δεις. Τέλος, σε Τσάμπιονς και Γιουρόπα Λιγκ, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Η κάθε ομάδα έχει άλλη συμπεριφορά και εικόνα.
Οταν ξεκινάει ένα πρωτάθλημα και εμείς ασχολούμαστε με αυτό, θα πρέπει να περιμένουμε την εικόνα των ομάδων στις πρώτες αγωνιστικές, ώστε να φτάσουμε στο σημείο να ποντάρουμε τα χρήματά μας επάνω τους. ΒΑΣΙΚΟ αυτό.
Και το βασικότερο ίσως, είναι το γεγονός πως κάνουμε ένα χόμπι, το οποίο μπορεί να μας φέρει και χρηματικό κέρδος. Οπότε, το να αφήσει κανείς τον τζόγο να τον ξεπεράσει, είναι σίγουρα καταστροφικό. Μετά από ήττες υπάρχει η αποχή, το διάλειμμα, το καθάρισμα του μυαλού. Αν σε αυτό το σημείο, ο παίκτης κάνει το λάθος και θελήσει να ρεφάρει τη χασούρα, τότε είναι χαμμένος με μαθηματική ακρίβεια.
Και κάτι ακόμα, που είναι κύριο χαρακτηριστικό του Έλληνα. Ολοι στις ήττες κατηγορούν κάποιον τρίτο και όχι τον εαυτό τους. Τεράστιο λάθος. Ο εκάστοτε δημοσιογράφος ή απλός tipster κάνει τη δουλειά του και γράφει αυτά που έχει μελετήσει. Από την άλλη, ο εκάστοτε αναγνώστης διαβάζει και κρίνει αν αυτά που του είπε ο συντάκτης τον καλύπτουν. Αν γίνουν τα παραπάνω, τότε δεν υπάρχει καμία ευθύνη προς τρίτους. Η ευθύνη της ήττας είναι προσωπική και όχι συλλογική.
Επίσης, δεν παίζουμε κάθε μέρα. Τα στοιχηματικά κουπόνια είναι καθημερινά γεμάτα από αγώνες. Αυτό τι σημαίνει; Οτι θα πέσουμε στην παγίδα να ποντάρουμε καθημερινά τα χρήματά μας; Φυσικά και όχι είναι η απάντηση. Επιλεκτικά, καταλήγουμε στις μέρες που μας καλύπτουν περισσότερο. Δεν χρειάζεται περισσότερο από τρεις, άντε τέσσερις φορές την εβδομάδα.
Συμπέρασμα όλων των παραπάνω, κάτι που γράφτηκε από τον τεράστιο δάσκαλο Γιώργο Παρασκευά και μεταφέρθηκε σε πολλές ακόμα πένες. Ενα αουτσάιντερ που κερδίζει κάπου κάπου, είναι προτιμότερο από ένα φαβορί που χάνει κάπου κάπου. Αυτό κρατήστε το γιατί είναι όλο το ζουμί.
Και πάω να το κάνω λίγο πιο εξειδικευμένο. Θα πάρω αυτούσια τα λόγια που είχε γράψει ο επίσης τρομερός Βασίλης Μητριάνος (Billaras). «Τι είναι το R.O.I; Είναι η πράξη “πόσα ΧΡΗΜΑΤΑ (ο-χ-ι σημεία) πήρες, διά πόσα έπαιξες!!!
Παράδειγμα: Παίζει ένας 10 σημεία του 1.20. Πιάνει τα εννιά!! Δηλαδή “κοκορεύεται” γιά 9 στα 10! Σουπερ ουάου, σκίσαμε! Ναι καλα, καλά κρασιά!
Το 9 Χ 1.20 μας κάνει ROI 108%. Πήρε πάνω +8% από το κεφάλαιο του. 9 Χ1.20=10.80, και μετά 10.80/10 (τα σημεία)=1.08!!
Και ο άλλος (μπορεί κάλλιστα να είμαι εγώ εδώ), παίζει δέκα σημεία του 4.00. Και βρίσκει τις 3. Ο ένας έχει 9 στα 10, ο άλλος 3 στα 10. Ο ένας είναι ο…σκίστης, ο άλλος ο …άσχετος! Ναι καλά, ξανά καλά κρασιά! Γιατί;
Γιατί 3 Χ 4.00 = 12.00! Και 12.00/ 10 = 1.20!! Δηλαδή, το ROI είναι 120%!! Ποιός είναι ο σωστός; Ποιός το κατέχει; Ποιός ΕΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΕΡΔΗ; Θέλετε να το δούμε με λεφτά;
100 ευρώ Χ 1.20, κερδίζεις τα 9 στα 10, άρα έχεις 1080-1000 (κέρδη με ποντάρισμα)=80 ευρώ κέρδος.
Στην άλλη περίπτωση; 100 ευρώ Χ 4.00, κερδίσεις 3 στα 10, άρα έχεις 1200-1000 (κέρδη με ποντάρισμα)=200 ευρώ κέρδος!!!!
Αυτός με 9 στα 10, τζόγαρε χίλια ευρώ και πήρε 80 κέρδος και ο άλλος με 3 στα 10, τζόγαρε χίλια και πήρε 200 κέρδος!! Είπατε τίποτα;».
Το συμπέρασμα είναι πολύ απλό. Δεν με αφορούν οι πανηγυρισμοί σε μεγάλα ποσοστά ευστοχίας. Είναι ανούσιο. Όταν εγώ χρειάζομαι μόλις 40% ευστοχίας ή ακόμα και 30% για να πάρω τα χρήματά μου πίσω, όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια εντυπωσιασμού. Αν φτάσω να έχω το 60%, τότε θα μιλάμε για τεράστια νίκη. Τέσσερις με πέντε σε μια στοιχηματική σεζόν, είναι αρκετές για να με βγάλουν νικητή απέναντι στον μπουκ.
Ολα λοιπόν είναι θέμα απόδοσης. Μακριά από τα 6/6, τα 8/10 και πάει λέγοντας. Εδώ παίζουμε στοίχημα και δεν κάνουμε διαφήμιση για να τσιμπήσουμε πατήματα. Αυτή είναι η αλήθεια και όσο πιο γρήγορα την καταλάβει και την αποδεχθεί κανείς, τόσο πιο γρήγορα θα σώσει την τσέπη του. Σε διαφορετική περίπτωση θα είναι συνεχώς ο καλύτερος πελάτης των στοιχηματικών εταιρειών…
Απλά πράγματα, που όμως για πολλούς είναι περίεργα, ακόμα και χαζά πολλές φορές. Πάντα η μάζα θα κάνει λάθος. Αν δεν έκανε, δεν θα υπήρχαν και στοιχηματικές. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο και ο στόχος είναι να αφυπνιστούν όσο γίνεται περισσότεροι άνθρωποι.
Προσπάθησα να γράψω ουσιαστικά θεωρία και ελάχιστα νούμερα. Οταν μιλάς με νούμερα, ο άλλος βαριέται ή απλά δεν καταλαβαίνει. Επιχείρησα λοιπόν να γίνω κατανοητός…
Αυτά ως μια καλή αρχή. Θα ακολουθήσουν και άλλα κείμενα, με περισσότερους αριθμούς αυτή τη φορά. Για συστήματα, για ειδικά και ό, τι άλλο απασχολεί…
