Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.
Και ήρθε όπως φαίνεται το πλήρωμα του χρόνου, ένας εκ των κορυφαίων κεντρικών αμυντικών που ανέδειξε η Κορινθία τα τελευταία χρόνια, να «κρεμάσει» τα παπούτσια του.
Ο Κώστας Βελέντζας, μετά από 25 χρόνια σπουδαίας καριέρας, με τίτλους, επιτυχίες, όμορφες αλλά και άσχημε στιγμές, αποφάσισε να πει «αντίο».
Σίγουρα και ο ίδιος όπως όλοι μας, θα ήθελε να είναι λίγο διαφορετικό.
Μια ιδιαίτερη αγωνιστική σεζόν, η οποία ξεκίνησε με έναν τραυματισμό στο γόνατο, που αποδείχθηκε πιο σοβαρός από ότι φαινόταν και ολοκληρώθηκε βιαστικά, λόγω του κορονοϊού, του αφήνουν ένα «αχ» στο τέλος.
Όχι για να κερδίσει κάτι παραπάνω σε τίτλους ή αναγνώριση, αλλά για να φύγει όπως ο ίδιος θα ήθελε.
Φεύγει όμως με το κεφάλι ψηλά, με την απόδοσή του να μην έχει διαφορά σε σχέση με αυτή που είχε μερικά χρόνια πριν, παρά το γεγονός ότι «πάτησε» τα 39 !!!
Από την Προοδευτική Καλεντζίου και τη Γ’ Κατηγορία Κορινθίας, μέχρι τη Δ’ Εθνική με τον Πέλοπα Κιάτου (πάνω από 200 ματς), με το περιβραχιόνιο του αρχηγού, σχεδόν σε όλους τους συλλόγους που φόρεσε τη φανέλα τους, το πάθος και η ψυχή του, ίδια μέσα στο γήπεδο.
Με τον ΑΟ Ζευγολατιού κατέκτησε τίτλους και ανόδους, ενώ ήταν στο ρόστερ του Ηρακλή Ξυλοκάστρου, που κέρδισε το 1ο Κύπελλο Κορινθίας του συλλόγου, όντας και ο κορυφαίος στη νίκη με 4-1 επί του Ολυμπιακού Λουτρακίου στα πέναλτι.
Στο Σπαθοβούνι ήταν μέλος της … τρελής πορείας της σεζόν 2012-13, που έφτασε η ομάδα της περιοχής να μπει σφήνα σε ΑΟ Λουτράκι και Κλένια και να κάνει τους ανθρώπους της, να ζουν μεγάλες στιγμές.
Σε Προοδευτική Περιγιαλίου, Άγιο Γεώργιο, Παννεμεατικό και Θύελλα Πετρίου, μπορεί να μην πήρε τίτλους, αλλά αγαπήθηκε αμέσως και τίμησε και με το παραπάνω τη συμφωνία με τις ομάδες.
Σίγουρα υπήρξαν πιο εντυπωσιακοί παίκτες από τον Βελέντζα μέσα στο γήπεδο, αλλά ελάχιστοι είχαν την δική του καρδιά και ψυχή, κάτι που αναγνωρίζει ακόμα, σχεδόν όλη η ποδοσφαιρική Κορινθία.
Λίγο πριν «πέσει η αυλαία» και επίσημα, ο Κώστας Βελέντζας μίλησε στην apopsi24.gr, θέλοντας να θυμηθεί μαζί μας όλα όσα έζησε μέσα στα γήπεδα, αλλά και να μας μεταφέρει τι αποκόμισε από την 25ετή παρουσία του σε αυτά.
«Φέτος είχα αποφασίσει από την αρχή της σεζόν, να είναι η τελευταία μου χρονιά.
Νιώθω γεμάτος και τυχερός για όλα όσα πέρασα, αυτά τα 25 χρόνια μέσα στα γήπεδα.
Πιστεύω ότι ήμουν πολύ τυχερός που συνυπήρξα με τόσους πολλούς συμπαίκτες και καταφέραμε μαζί σπουδαία πράγματα.
Πάνω από τις εμπειρίες, τους τίτλους, τις διακρίσεις, τα καλά και τα άσχημα, αυτό που μένει είναι οι ανθρώπινες σχέσεις που δημιουργήθηκαν, μέσα από όλα αυτά.
Απέκτησα 4 κουμπάρους.
Κάποιους αδελφικούς φίλους και πολλούς ακόμα που τους θεωρώ δικούς μου ανθρώπους, όπως και αυτοί εμένα.
Αυτό είναι το σημαντικότερο και είναι παρακαταθήκη, για το υπόλοιπο της ζωής μου εκτός γηπέδων.
Αυτό είναι που σε κάνει να κατανοείς την τεράστια διαφορά της αναγνώρισης, από την απλή αναγνωριστικότητα.
Δυστυχώς δεν κατάφερα να σταματήσω όπως ακριβώς το σχεδίαζα, γιατί προέκυψε ο τραυματισμός στο γόνατό μου, αλλά και το μεγάλο θέμα με τον κορωνοϊό.
Ευτυχώς όμως η ομάδα μου, η Θύελλα Πετρίου, παρέμεινε στην κατηγορία και αυτό με κάνει χαρούμενο.
Από όλες τις ομάδες που αγωνίστηκα, έχω να θυμάμαι πολύ όμορφες αναμνήσεις.
Από την ομάδα του χωριού μου, την Προοδευτική Καλεντζίου που ξεκίνησα, τον ΑΟ Ζευγολατιού που με ανέδειξε, τον Πέλοπα Κιάτου που είναι η μεγαλύτερη αγάπη μου, μέσα σε αυτή την πορεία, αλλά και τις υπόλοιπες ομάδες που έζησα πολύ έντονες στιγμές.
Μέχρι τον Παννεμεατικό και τη Θύελλα Πετρίου, που γνώρισα ανθρώπους που με αγκάλιασαν και εκτίμησαν την προσφορά μου και τον χαρακτήρα μου και προέκυψαν δυνατές φιλίες.
Τώρα που όλο αυτό τελείωσε για μένα, μπορώ να πω ότι ήταν ένα σημαντικότατο κεφάλαιο της ζωής μου, στο οποίο προσπάθησα να είμαι συνεπής και αγωνιστής μέχρι την τελευταία στιγμή.
Ευχαριστώ όλους όσοι υπήρξαν σε αυτή τη διαδρομή. Κυρίως τους συμπαίκτες μου, τους προπονητές, τις διοικήσεις, τους αντιπάλους και τους φιλάθλους που έδειξαν αναγνώριση στο πρόσωπό μου.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τη μητέρα μου και τη γυναίκα μου, που όλα αυτά τα χρόνια με στήριξαν, παίρνοντας η μία τη σκυτάλη από την άλλη.
Και κυρίως τον πατέρα μου, που με έβαλε μέσα στα γήπεδα από τα πρώτα μου βήματα και ήταν μέχρι τον τελευταίο μου αγώνα, ο πιο ένθερμος υποστηρικτής μου και πάντα δίπλα μου !!!»
Ο Κώστας Βελέντζας ήταν σχεδόν πάντα τα τελευταία χρόνια, στους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς της Α’ Κατηγορίας.
Βραβεύθηκε αρκετές φορές για αυτό, με τους προπονητές, τους αντιπάλους, αλλά και τον φίλαθλο κόσμο να το αναγνωρίζει.
Δεν ήθελε να χάνει ματς. Δεν ήθελε να λείπει από ματς, ακόμα και αν ήταν τραυματίας.
Τη σεζόν 2016-17 φόρεσε τη φανέλα του Παννεμεατικού, αλλά μερικές αγωνιστικές πριν το τέλος, είχε και εκεί έναν τραυματισμό.
Οι «βυσσινί» έδιναν «μάχη» για να αποφύγουν τον υποβιβασμό και ο δυναμικός κεντρικός αμυντικός, αν και «λαβωμένος» αγωνίστηκε ως επιθετικός λίγα λεπτά στην αναμέτρηση με την Ελλάς Βέλου (28η αγωνιστική) και με δικό του γκολ λίγο πριν τη λήξη, έκαναν βήμα παραμονής.
Άξιο αναφοράς και το γεγονός ότι τη φετινή σεζόν, αν και από κάποιο σημείο και μετά, κατάλαβε και ο ίδιος ότι δεν θα μπορέσει να αγωνιστεί, καθώς το πρόβλημα στο γόνατο ήταν αρκετά σοβαρό, παρόλα αυτά, κάθε Σάββατο ήταν στο γήπεδο, στον πάγκο της Θύελλας Πετρίου, εμψυχώνοντας και «σπρώχνοντας» τους συμπαίκτες του, στο θετικό αποτέλεσμα.
Στην σπουδαία καριέρα του, κατέκτησε 5 Πρωταθλήματα Κορινθίας (4 με τον Πέλοπα Κιάτου, 1 με τον ΑΟ Ζευγολατιού), 4 Κύπελλα Κορινθίας (2 με τον Πέλοπα Κιάτου, 1 με τον Ηρακλή Ξυλοκάστρου, 1 με τον ΑΟ Ζευγολατιού), ενώ ήταν στους κορυφαίους αμυντικούς της σεζόν 2012-13 (Σπαθοβούνι), 2014-15 (Πέλοπας Κιάτου – ΑΟ Ζευγολατιού) και 2015-16 (ΑΟ Ζευγολατιού).
Τέλος, να σημειωθεί ότι μπορεί να αποφάσισε να «κρεμάσει» τα παπούτσια του, ο ίδιος όμως δεν μπορεί από ότι φαίνεται να ζήσει μακριά από το ποδόσφαιρο και δεν αποκλείεται να τον δούμε σε σύλλογο, από διαφορετικό πόστο τη νέα σεζόν !!!
Εν αναμονή …
Υ.Γ. Αυτός ήταν ο Κώστας σε όλη την καριέρα του και προσωπικά νιώθω τυχερός που ανήκει στους ανθρώπους που θα έχω να λέω ότι γνώρισα και ήταν τιμή μου, όλα αυτά τα χρόνια στα γήπεδα της Κορινθίας !!!
