Υπήρξαν τεχνικοί που πραγματικά έκαναν έργο στους πάγκους των ομάδων τους, στο πρωτάθλημα της Α’ Κορινθίας που ολοκληρώθηκε και επίσημα.
Θεωρούμε όμως πως ο άνθρωπος που είχε ίσως την πιο σταθερή πορεία με την ομάδα του τη φετινή σεζόν, ήταν ο Αλέξης Αλεξανδρής, ο οποίος και οδήγησε τον Ηρακλή Ξυλοκάστρου στην 3η θέση, παίζοντας και καλό ποδόσφαιρο, αλλά και με καλή δουλειά, δημιούργησε ένα εξαιρετικό σύνολο.
Όταν τη 2η μόλις αγωνιστική βρέθηκε στον πάγκο του συλλόγου, αρκετοί θεώρησαν ότι βρέθηκε στην Κορινθία απλά για να … βρεθεί.
Αυτός όμως από τις πρώτες προπονήσεις, φέρνοντας και την αύρα της μεγάλης προσωπικότητας που διαθέτει, έπεισε τους παίκτες της ομάδας να βρίσκονται σχεδόν άπαντες εκεί και τα αποτελέσματα δεν άργησαν να έρθουν.
Έμαθε πολλά στους ιδιαίτερα ταλαντούχους νεαρούς που διαθέτει η ομάδα, Ανδρέας Πιλιαφάς και Μιχάλης Καφαντάρης ήταν από τους πρωταγωνιστές, ακολουθώντας τις οδηγίες του τεχνικού τους, με τον Αλέξη Αλεξανδρή να καταφέρνει να «παντρεύει» νέους και έμπειρους, οδηγώντας τον Ηρακλή στην 3η θέση.
Ολοκλήρωσε μάλιστα με εκτός έδρας νίκη με 1-2 επί του ΑΟ Λουτράκι, ενώ κράτησε και την Κόρινθο 2006 στο 0-0, μια ομάδα που δεν είχε συχνά απώλειες βαθμών.
Από εκεί και πέρα, αξίζει να γίνει αναφορά και σε ορισμένους ακόμα προπονητές, που πραγματικά άφησαν το στίγμα τους.
Ο Τάσος Πέρρας και μόνο που οδήγησε την Κόρινθο 2006 στην κατάκτηση του πρώτου της πρωταθλήματος, σίγουρα αξίζει για ακόμα μια φορά τα συγχαρητήρια όλων.
Άνθρωπος που φαίνεται ότι έχει το «κοκαλάκι της νυχτερίδας», καθώς θεωρείται πλέον συλλέκτης τίτλων.
Ο Παντελής Κολλιάκος, σε μια σεζόν περίεργη για τον ΑΟ Ζευγολατιού, παρήγαγε έργο και πάλι, όσο το ρόστερ ήταν πιο γεμάτο ήταν και πιο ψηλά η ομάδα στην κορυφή, αλλά και μόνο που συνεχίζει να πείθει νεαρούς ποδοσφαιριστές να παίξουν μπάλα, του αξίζουν επίσης συγχαρητήρια.
Ακούγοντας πέρσι τον Δημήτρη Ποτήρη να λέει ότι «θέλω να δημιουργήσω, έναν ανταγωνιστικό Τενεάτη, με παιδιά από το χωριό», δεν τον πίστεψαν και πολλοί.
Όχι μόνο το κατάφερε, αλλά η ομάδα των Αθικίων ειδικά στον 1ο γύρο ήταν η μεγάλη αποκάλυψη, αλλά ολοκλήρωσε στην 7η θέση με 40 βαθμούς, έχοντας δώσει την ευκαιρία σε πολλά νεαρά παιδιά της ακαδημίας να αγωνιστούν, αφήνοντας πολλές υποσχέσεις.
Τέλος, δε γίνεται να μην αναφερθούμε στον Παναγιώτη Τσιάμη.
Οι περισσότεροι τον γνωρίζαμε από τη σπουδαία δουλειά του ως γυμναστής στον ΑΟ Ζευγολατιού.
Βρέθηκε εν μια νυκτί στον Παννεμεατικό ως πρώτος προπονητής, με τους «βυσσινί» να μην είναι και στα καλύτερά τους και όχι μόνο κατάφερε να σουλουπώσει το σύλλογο, αλλά ειδικά στο β’ γύρο η ομάδα έπαιξε εξαιρετικό ποδόσφαιρο.
Άφησε το στίγμα του, την σφραγίδα και την υπογραφή του φαρδιά – πλατιά, δίνοντας μάλιστα την ευκαιρία σε ΟΛΟΥΣ τους ποδοσφαιριστές να αγωνιστούν.
Θα μας απασχολήσει στο μέλλον ακόμα περισσότερο, είναι δεδομένο.
